een geweldig cadeau naar bestelformulier

Spelen met de wind

De Spaanse taferelen zijn voorbij. We hebben er Hollands weer voor terug gekregen. De dagjesmensen lieten het de laatste mooie dagen al afweten. Was het misschien iets teveel van het goede? Voor veel strandmensen is het mindere weer een reden om naar huis te vertrekken, wat wasgoed wegwerken. Wij blijven. Niet dat we geen wasgoed hebben maar de sterk opkomende wind biedt nieuwe mogelijkheden voor de kinderen: golfsurfen. Nu kunnen ze eindelijk in de praktijk brengen wat ze tijdens de surflessen aan de pier hebben geleerd. Her en der komen ook de matrasvliegers te voorschijn. De meeuwen hangen heerlijk tegen de wind in en lijken er een spelletje van te maken. Fascinerend om te zien hoe de wind de eerst zo kalme zee heeft veranderd in een razernij van bruisende golven.

Manlief en ik besluiten een wandeling in de duinen te maken. Nadat we de kinderen op het hart drukken bij elkaar te blijven met surfen en op elkaar te letten, vertrekken we. Eenmaal achter de opgang lijkt het alsof we in een oase van rust zijn belandt. We voelen nauwelijks nog wind dus de trui kan weer uit. Drie uur later zijn we weer terug, met wat boodschappen uit de campingwinkel en een paar blaren op de voeten rijker. Het was gelukt met surfen, meldt onze jongste zoon tevreden. 

Aan het einde van de middag zoeken de strandmensen die er nog zijn elkaar op voor een biertje en een praatje. Dit keer achter een paar windschermen want dan is de kans om gezandstraald te worden een stuk kleiner. De golven worden naar verloop van tijd steeds hoger en lokken de kinderen opnieuw met de planken de zee in. Gedesillusioneerd komt de jongste na een half uur terug. 

  'Het is echt een rotsurfplank,' simt hij. 

  'Is hij stuk dan?' vraag ik geschrokken. 

Nee dat niet, maar hij weet zeker dat een gekochte plank het veel beter doet dan een zelfgemaakte en achteraf lukte het vanmorgen ook maar één keertje. Zijn zus, die het nu ook opgegeven heeft, meldt dat het niemand lukt om op de plank te blijven staan. De zee is nu gewoon te wild voor beginnelingen. Als even later een groep oudere surfers arriveert waaronder hun surfleraar weten ze het zeker, dit is grote mensenwerk. Deze surfers rennen eerst richting Wijk aan Zee. Al surfend belanden ze door de sterke stroming een eind richting het noorden om vervolgens weer over het strand terug te rennen naar het zuiden. Alsof elk moment de golven weg kunnen zijn. 

Zoals we het ons tijdens zomerse dagen niet voor kunnen stellen dat het mooie weer kan omslaan, denken we nu dat de zee nooit meer rustig wordt. Dan is het ook onze tijd om naar huis te gaan, toch die wasmachine maar eens vullen.