een geweldig cadeau naar bestelformulier

Zoutelappen-tante 

Altijd met oom Henk

Op de koffie met een koekje

Was tante Jo er weer voor een droevig bezoekje. 

Geen idee hoe het kwam

Maar haar ogen waren vochtig

Was het hier te koud soms, te droog of te tochtig? 

Nee ze had verdriet

Dus ze liet haar tranen stromen

Het was een kwestie van tijd, wanneer die zouden komen. 

Ik gaf een klef handje

Zag zoute tranen op haar snoet

En alweer begreep ik niets van haar zorgelijk gemoed.

Het maakte niet uit

Want zo was tante gewend

Ze weende zoute tranen, dat was haar talent.

Ik bleef niet graag hangen

Maar wachtte toch wel af

Totdat tante eindelijk de zoute lappen gaf. 

Elk kindje kreeg er eentje 

Met een knijper tegen het kleven

Daar likte we dan uren aan, dank u voor het geven. 

Dag zoutelappen tante

Groette ik haar in gedachte 

Op de volgende zoutelap, moest ik daarna weken wachten.